Τεχνολογίες και Μάθηση Εκτός Σχολείου - 10η Εβδομάδα

Η μάθηση χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες, οι οποίες αλληλοσυνδεόνται και καθορίζουν εξίσου τις δεξιότητες, τις στάσεις, τις αξίες και τις γνώσεις που θα αποκτήσει κάθε άνθρωπος από την πρώτη έως την τελευταία ημέρα της ζωής του (Λιάμπα, 2014). Οι τρεις αυτές κατηγορίες είναι:

• Η τυπική μάθηση, δηλαδή αυτή που παρέχεται οργανωμένα μέσα στο σχολικό πλαίσιο
• Η μη τυπική μάθηση, που προσφέρεται από ιδιωτικούς ή δημόσιους φορείς σε οργανωμένα μεν, αλλά εκτός του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος
• Η άτυπη μάθηση που επιτυγχάνεται μέσα από την αλληλεπίδραση του ατόμου με τους άλλους

Η τελευταία μορφή μάθησης, αν και δεν είναι οργανωμένη και δομημένη σύμφωνα με συγκεκριμένες νόρμες, διαδραματίζει εξαιρετικά καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του ατόμου, καθώς συντελείται οπουδήποτε και οποιαδήποτε στιγμή ακόμα και χωρίς να το αντιλαμβάνεται το ίδιο το άτομο. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας πως η νέα γενιά έρχεται με τη λήξη του σχολικού ωραρίου, σε επαφή με πληθώρα πληροφοριών μέσω του διαδικτύου κι άλλων τεχνολογικών εργαλείων, αντιλαμβανόμαστε πως η άτυπη μάθηση παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις στην εποχή μας.

Για παράδειγμα, η Τεχνολογία μπορεί να διευκολύνει και να προωθήσει την άτυπη μάθηση μέσω της Εικονικής Πραγματικότητας. Ειδικότερα, μέσα από κάποια εικονική εκπαιδευτική επίσκεψη σε χώρους με ιστορικό, πολιτιστικό κτλ ενδιαφέρον, όπως τα μουσεία, ο μαθητής – οποιασδήποτε ηλικίας – μπορεί να αναθεωρήσει, να εμπλουτίσει ή να οικοδομήσει τις γνώσεις του με έναν πρωτότυπο και ενδιαφέροντα τρόπο. 

Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει η δυνατότητα να έρθει κάποιος σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό της Αθήνα κατά τη Χρυσή Εποχή, επισκεπτόμενος μεταξύ άλλων τις παρακάτω «εικονικές» τοποθεσίες:

Μουσείο της Ακρόπολης

Βράχος της Ακρόπολης

 Βιβλιογραφία

Λιάμπα, Δ. (2014). Παιδί και Άτυπη Μάθηση στον Ελεύθερο Χρόνο. Φλώρινα, Ελλάδα: Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας - Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας.